جایگاه تربیتی- مدیریتی عواطف از دیدگاه امام علی(ع) در نهج البلاغه

شناخت عواطف و نحوه­ی رشد و میزان تأثیرگذاری آنها در رفتار فردی و اجتماعی و پرورش متعادل آنها جهت پیشگیری از فقـر عاطفی، از مباحث مهم تربیتی و اخلاقی به­شمار می­آیـد. هـدف از این تحقیق بررسی دیدگاه­های حضرت علی(ع) در مورد تربیت برخی ازعواطف با تأکید بر اهمیت آن در مدیریت آموزشی در قالب بررسی محتوی نهج البلاغه می­باشد. بدین­منظور تمام خطبه­ها، حکمت­ها و نامه­های نهج البلاغه با دقت مطالعه شد و عبارات مرتبط با شادی و غم، تواضع و تکبر و صبر و جزع به همراه شماره خطبه، نامه و حکمت استخراج و برمبنای آن توصیه­هایی به متربی و مدیران شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می­دهد که حضرت علی(ع) نه تنها شادی را نفی نکرده بلکه روش­هایی برای دستیابی به شادی و دوری از غم نیز توصیه کرده، همچنین آثار تواضع را به متربی گوشزد و مردم را به خطر تکبر و خودبزرگ­بینی هشدار می­دهند. صبر را نخستین پایه ایمان به حساب می­آورند و بی­تابی را عامل اندوه مؤمن معرفی می­کنند.